جنبش انصارالله نزدیک به دو دهه پیش برای مبارزه با فساد سیاسی، اقتصادی و مبارزه با توسعه طلبی عربستان در شمال یمن در این کشور تشکیل شد. در این دوره نظام حاکم بر یمن، عربستان سعودی و القاعده یمن با حمایت غرب و به بهانه تروریسم و وابستگی به جمهوری اسلامی ایران بارها برای از بین بردن این جنبش دست به اقدامات نظامی تمام عیاری زدند اما جنبش انصارالله با حمایت مردمی توانست در سال 2014 بر یمن مسلط شود که همین امر موجب حمله عربستان سعودی و همپیمانان عربی و غربی آل سعود در اواخر مارس 2015 به این کشور شد.
بدرالدین الحوثی، رهبر معنوی حوثی ها به دلیل عمق فکری بالایی که با اندیشه امام خمینی پیدا کرد و سفری هم به ایران داشت،یکی از علاقه مندان به گفتمان انقلاب اسلامی بود که این علاقه مندی را در فرزندانش حسین و عبدالمالک نیز شاهدیم.
آنگونه که پیداست انصارالله قرابت و شباهت های بسیاری با نظام جمهوری اسلامی ایران دارد؛ اگر بخواهیم عصاره این شباهت‌ها را در یک واژه بیان کنیم، می‌رسیم به واژه «استکبارستیزی». به نظر می‌رسد رمز موفقیت انقلاب یمن هم در همین یک واژه نهفته باشد. واژه‌ای که در انقلاب دیگر کشورهای منطقه، یا اصلا نبوده، یا کمرنگ بوده یا اگر هم بوده، رفته رفته به حاشیه رانده شده است.وهمچنین حسین الحوثی فرزند بدرالدین الحوثی و رهبر سابق انصارالله به اویس خمینی معروف بوده و از دوستداران و هواداران سرسخت امام و جمهوری اسلامی به شمار می رفت.
حسین الحوثی در 18 ذی الحجه سال 1423 هجری در جشن عید غدیر تمام مواضع خود را که غالباً ایستادگی در برابر ظلم و جور مستکبرین وعلی الخصوص آمریکا و اسراییل است بیان می کند و شعار امروز الحوثی ها را سر می دهد(الله اکبر، مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسراییل، لعنت بر یهود، اسلام پیروز است).
این دشمنی و مخالفت همه جانبه با آمریکا و اسراییل که به گفته روزنامه "عکاظ" عربستان از جمهوری اسلامی ایران نشات می گیرد مهمترین عامل ترس و وحشت مستکبرین عالم از جمله اسراییل از انصارالله است؛ زیرا انصارالله با کنترل تنگه باب المندب که انتقال کالا و خدمات از اروپا به دیگر مناطق جهان در آن صورت می گیرد باعث می شود که جهان انصارالله را به عنوان یک قدرت مستمر در یمن بشناسد. عربستان سعودی نیز که تمام فتنه‌انگیزی‌های منطقه‌ای و توطئه‌سازی‌هایش به دلارهای نفتی وابسته است، و بدون نفت «هیچ» است، بیشترین نفت خود را پس از تنگه هرمز - که در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار دارد- از این تنگه عبور میدهد. بد نیست این را هم بدانیم که 30 درصد نفت جهان از این تنگه صادر می‌شود و سالانه 21 هزار کشتی و نفتکش از همین مسیر تردد می‌کنند.
ارتباط تجاری بین دو قاره آسیا و اروپا نیز صد در صد به این تنگه وابسته است و همچنین کنترل این تنگه یک خطر بالقوه برای رژیم صهیونیستی محسوب می شود زیرا که این رژیم 40% از تجارت خود را از این راه انجام میدهد. و انصارالله هرگاه که بخواهد می تواند این تهدید را عملی کرده و اجازه تجارت از این تنگه را به اسراییل ندهد که در این صورت ضربه بزرگی به پیکره رژیم صهیونیستی وارد می شود. رژیم صهیونیستی نیز برای جلوگیری از اتفاقات ذکر شده با آل سعود خبیث که به قدرت رسیدن انصارالله برای او نیز مشکل ساز می شود همپیمان می شود و آل سعود حمله نظامی خود را به یمن شروع می کند.
عربستان نیز چند هدف اصلی را در این تهاجم به یمن دنبال می‌کند، هدف اول متوقف کردن پیشروی‌های انصارالله در یمن است. یکی از این عوامل مهم پیشروی سریع نیروهای ارتشی و کمیته های انقلاب یمن به سمت عدن بوده است که طرح عربستان برای تشکیل دولت موازی به رهبری عبدربه منصور هادی را ناکام گذاشت. عربستان نیز تصور نمی‌کرد که انصارالله بتواند با چنین سرعتی عدن را به تصرف خود در آورد و منصور هادی را که امید داشت یمن را به دو بخش شمالی و جنوبی تجزیه کند از این کشور اخراج کند.
عامل دوم حمله این بوده که سعودی‌ها با مشورت اسرائیل تصمیم گرفته‌اند توان هوایی یمن را ضعیف و هواپیماهای آن را نابود کنند و فرودگاه‌های این کشور را نیز از کار بیندازند. علت این موضوع نیز این است که عربستان و رژیم صهیونیستی بر این باور بودند که انصارالله با در اختیار داشتن توان هوایی یک تهدید موجودیتی غیر قابل چشم‌پوشی برای آنها خواهد بود.
از طرفی نیز انتقال قدرت از نسل اول شاهزادگان به نسل دوم شاهزادگان در عربستان یکی از عوامل مهم حمله به یمن محسوب می شود زیرا نسل اولی ها به دلیل کهولت سن محافظه کار و به اصطلاح دست به عصا اقدام می کردند؛
الا ای حال اسراییل از بوجود آمدن قدرتی دیگر در منطقه با اندیشه ها و ایدئولوژی های ضد استکباری و ضد صهیونیستی و همپیمان با ایران ترس و واهمه دارد زیرا خوب می داند که تثبیت و پیروزی کامل انصارالله در یمن انقلاب ها و جنبش های اسلامی دیگری را در منطقه به همراه دارد که بیش از همه موجودیت اسراییل را به خطر می اندازد و این رژیم را برای رسیدن به هدف بزرگ خود که حکومت بر جهان است ناکام می گذارد. اسراییل میداند که اگر در ابتدای کار نتواند انصارالله را در یمن سرکوب کند باید علاوه بر ایران و حزب الله، انصارالله را نیز به عنوان یکی از دشمنان سرسخت خود به حساب آورد که امنیت اسراییل را به خطر خواهد انداخت.
با همه این تفاسیر باید این را هم پذیرفت که، انقلاب یمن به خاطر اهمیت آن و تبعاتی که پیروزی آن برای منطقه و حتی جهان به دنبال دارد، هنوز راه پر فراز و نشیبی را پیش رو دارد. غرب و کشورهای مرتجع عربی نمی‌توانند ظهور یک جمهوری اسلامی ایران دیگر را در منطقه تحمل کنند، بنابراین طبیعی است که دست از فتنه‌انگیزی برنمی‌دارند.
بدون شک توطئه‌ها همچنان ادامه خواهد داشت؛ اما تا زمانی که انقلابیون یمن از پشتوانه گسترده مردمی، رهبری شجاع و مرامنامه‌ای اصولی برخوردارند، این انقلاب شکست‌خوردنی نیست. مرامنامه‌ای که «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» در راس آن قرار دارد.
نویسنده:
دانشجوی علوم سیاسی دانشگاه تهران
محمد جواد کتابی
